21 maja to dzień wyjątkowy dla naszej społeczności szkolnej. To dzień, 
w którym my -  uczniowie Jana Pawła II świętowaliśmy Dzień Patrona.

 

Uczniowie klasy 3 wraz z rodzicami na czele z księdzem proboszczem Grzegorzem Kamińskim i wychowawczynią p. Stanisławą Świętoń oraz klas 4 - 8 pod opieką pań: Agnieszki Marciniec, Joanny Szwedo –Nowakowskiej, Agnieszki Darłak, Barbary Paseli, Teresy Rachwał i pana Mariusza Wiśniewskiego - udali się na pielgrzymkę śladami Jana Pawła II. Pierwszym punktem pielgrzymowania była Sieniawa, gdzie w kościele pod wezwaniem Świętego Jana Pawła II uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy Świętej ze sztandarem szkoły. Wysłuchaliśmy wspomnień gospodarza tego miejsca - księdza proboszcza Stanisława Gniewka o kardynale Karolu Wojtyle, który tutaj odpoczywał. Opowiedział nam również o swoich osobistych przeżyciach, które towarzyszyły mu przy spotkaniu z Ojcem Świętym. Mimo sporej grupy prawie 100 osób zostaliśmy ugoszczeni słodkimi pączkami i soczkami.

Kolejnym punktem naszego pielgrzymowania były Pastwiska -  kościółek pw. Św. Józefa i Regionalne Centrum Pamięci Kardynała Karola Wojtyły. Nasz Patron był patriotą, który kochał piękno  przyrody drogiej Jego sercu Ojczyzny. Niewiele osób wie o tym, że Jan Paweł II odpoczywał incognito w dolinie Wisłoka, w Rudawce Rymanowskiej w gronie przyjaciół Wandy i Andrzeja Półtawskich. Ostatni urlop kardynała został przerwany telegramem, wzywającym go do Rzymu. Już nigdy tu nie wrócił. Wojciech Kosiarski, autor wspomnień pisał „O tym, kto biwakuje nad rzeką dowiedziałem się dopiero, gdy zobaczyłem go w telewizji, gdy pokazali, kto został nowym papieżem. Przedtem, choć bywał w naszym domu, choć nosiłem listy nad rzekę, nie miałem pojęcia, kto to jest. Dla mnie to był "pan turysta", starszy pan, który od lat przyjeżdża na urlop w nasze okolice”. Te i wiele innych ciekawostek opowiedział nam ksiądz proboszcz Stanisław Gniewek, który wiele razy podkreślał, że czuje się cały czas obecność Jana Pawła II zwłaszcza w tych stronach. W Centrum Pamięci Kardynała Karola Wojtyły wzbogaciliśmy naszą wiedzę o pobycie naszego Patrona w tych stronach dzięki zgromadzonym rekwizytom i opowieściom pani Małgorzaty Kosiarskiej synowej pana Kosiarskiego. 

            Po posiłku w Puławach Górnych, udaliśmy się do Rudawki Rymanowskiej, miejsca, w którym kardynał Karol Wojtyła często odpoczywał. Wszyscy chętni i odważni przekroczyli rzekę boso, co było nie lada wyczynem i dla niektórych wśród śmiechu zakończyło się kąpielą w zimnej wodzie. Następnie minęliśmy kilkumetrowy wodospad, którego wspomnienie stało się inspiracją dla Papieża do napisania wiersza „Źródło” w „Tryptyku Rzymskim”. Dotarliśmy do małego drewnianego domku wśród lasu, niedaleko szumiącej rzeki Wisłok, miejsca, gdzie odpoczywał Karol Wojtyła wraz z Wandą i Andrzejem Półtawskimi.

            Tegoroczny Dzień Patrona znów spędziliśmy podążając śladami Jana Pawła II, podziwiając piękno przyrody Beskidu Niskiego, ciszę, spokój tego miejsca, które zakłócał tylko szum rzeki i wodospadu.

            W ten sposób przemierzyliśmy szlaki, w których bywał nasz Patron. Jesteśmy wdzięczni za bardzo serdeczne przyjęcie w każdym odwiedzanym przez nas  miejscu. Uświęceni duchowo i w doskonałych humorach wróciliśmy do szkoły bardzo dumni, że mamy takiego Patrona już od 15 lat!

 

Dzisiaj w 80. rocznicę bitwy pod Monte Cassino uczniowie klasy 7 pod kierunkiem wychowawczyni pani Agnieszki Marciniec przypomnieli postać bohatera naszej Małej Ojczyzny - Stanisława Depowskiego, który zginął 17 maja 1944 roku pod Monte Cassino na pół godziny przed zatknięciem biało - czerwonej flagi. Po klęsce wrześniowej 1939 roku rowerem pojechał do wojska aby walczyć o wolną Polskę. Był żołnierzem Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich a następnie 2. Korpusu Polskiego. Pośmiertnie awansowany do stopnia podporucznika odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Pamiątkowym MonteCassino, Krzyżem Walecznych, żył tylko 30 lat.
 Dziś oddajemy hołd poległym pod Monte Cassino bohaterom, wśród których jest nasz rodak Stanisław Depowski - syn Ziemi Ropczyckiej - Chechelskiej. Nie zapominajmy, że składając ofiarę z własnego życia , nie zaznali oni wolności, którą nam przywrócili! Pamięć o nich musimy ocalić od zapomnienia.