POLITYKA OCHRONY MAŁOLETNICH

PRZED KRZYWDZENIEM

 

w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II

w Ropczycach

 

 

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§ 1

1.Celem Polityki Ochrony Małoletnich w Szkole Podstawowej  nr 3 w Ropczycach jest:

1. uwrażliwienie wszystkich pracowników, współpracowników (wolontariuszy,  praktykantów, osoby z którymi zostały zawarte umowy cywilnoprawne)  rodziców, osób współpracujących ze Szkołą Podstawową w Ropczycach  na wagę podejmowania działań zmierzających do ochrony dzieci przed  krzywdzeniem;
2.  wskazanie zakresów odpowiedzialności poszczególnych osób za bezpieczeństwo dzieci znajdujących się pod opieką SZKOŁY;
3. podejmowanie adekwatnej interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia  dzieci i/lub bezpośredniego zagrożenia ich zdrowia i życia;
4. określenie działań edukacyjnych, profilaktycznych i interwencyjnych mających  na celu zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa,

2.  Znajomość i praktyczne stosowanie Polityki Ochrony Małoletnich  jest moralnym                                i zawodowym obowiązkiem wszystkich pracowników,  i współpracowników w Szkole Podstawowej nr 3 w Ropczycach. 

3. Szkoła Podstawowa nr 3 w Ropczycach wprowadza Standardy Ochrony Małoletnich  określane w niniejszej Polityce.

§ 2

1. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników Szkoły  jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. 

2. Pracownik szkoły oraz praktykant, wolontariusz w szkole traktują dziecko  z szacunkiem oraz uwzględniają jego potrzeby. Cały personel szkoły, realizując te  cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych szkoły oraz swoich kompetencji.

§ 3

Ilekroć w statucie jest mowa o:

1) Polityce – należy przez to rozumieć Politykę Ochrony Małoletnich Szkoły  w Szkole Podstawowej nr 3 im. Jana Pawła II w Ropczycach; 

2) Szkole/Placówce – należy przez to rozumieć Szkołę Podstawową  im. Jana Pawła II w Ropczycach,

3) Pracodawcy – należy przez to rozumieć Szkołę ,

4) dziecku, uczniu, małoletnim – należy przez to rozumieć osobę która nie  ukończyła 18 lat                       i nie zawarła związku małżeńskiego;

5) pracownikach – należy przez to rozumieć osoby zatrudnione w Szkole oraz  wolontariuszy, stażystów, praktykantów, osoby z którymi zostały zawarte umowy  cywilnoprawne;

6) nauczycielach – należy przez to rozumieć nauczycieli, wychowawców i innych  pracowników pedagogicznych zatrudnionych w Szkole na podstawie ustawy z 26  stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela; 

7) wychowawcy – należy przez to rozumieć nauczyciela, któremu opiece powierzono  jeden oddział w Szkole 

8) rodzicach – należy przez to rozumieć rodziców, a także prawnych opiekunów  dziecka oraz osoby (podmioty) sprawujące pieczę zastępczą nad dzieckiem Szkoły; 

9) uczniach – należy przez to rozumieć uczennice i uczniów Szkoły; 

10)dyrektorze – należy przez to rozumieć dyrektora Szkoły; 

11)radzie pedagogicznej – należy przez to rozumieć organ szkoły, w którego skład  wchodzą wszyscy pracownicy pedagogiczni Szkoły; 

12)radzie rodziców – należy przez to rozumieć Radę Rodziców Szkoły;

 13)samorządzie uczniowskim – należy przez rozumieć samorząd uczniowski Szkoły;

14)krzywdzeniu – należy przez to rozumieć każde zamierzone lub niezamierzone  działanie, lub zaniechanie działania jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako  całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe  prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój.

Wyróżnia się następujące formy krzywdzenia:

• przemoc fizyczna wobec dziecka to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje  faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta  następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub  innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub ze strony osoby, której dziecko ufa,  bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być  czynnością powtarzalną lub jednorazową,

• przemoc psychiczna wobec dziecka to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa  interakcja pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca zarówno działania, jak  i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in.: niedostępność emocjonalną,  zaniedbywanie emocjonalne, relację           z dzieckiem opartą na wrogości,  obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie  indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy rodzicem a dzieckiem.

• wykorzystywanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność  seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią  świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić  się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub  obyczajowymi danego społeczeństwa.

• zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego  podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych i/lub nierespektowanie jego  podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w  rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest  zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.

 

Rozdział 2

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka

 i symptomy krzywdzenia dzieci

§ 4

1. Pracownicy placówki posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków  zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.

2. Czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka określa załącznik nr 1 do niniejszej  Polityki.

3. Symptomy krzywdzenia dziecka określa załącznik nr 2 do niniejszej Polityki.

§ 5

1. Znajomość czynników ryzyka i umiejętne ich rozpoznawanie umożliwiają:

1) identyfikowanie dzieci, które są bardziej narażone na krzywdzenie:

a) grupy ryzyka opracowują specjaliści we współpracy z wychowawcami;

b) wychowawcy dokonują analizy sytuacji uczniów z grup ryzyka (karta  obserwacji uczniów z grup ryzyka – załącznik nr 9.

2) planowanie działań profilaktycznych wobec rodziny na bardzo wczesnym etapie  życia dziecka, w tym również działań profilaktycznych adresowanych do dzieci,

3) przerwanie stosowania przemocy wobec dzieci.

2. Wystąpienie jednego lub nielicznych czynników ryzyka nie jest jednoznacznym  sygnałem, że w rodzinie dochodzi do krzywdzenia dziecka. Jeżeli jednak liczba czynników zwiększa się lub jeden z nich nasila się, należy podjąć wnikliwą  obserwację dziecka i rodziny.

3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownicy szkoły podejmują  rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia  (np. psychologicznej, materialnej) i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.

 4. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

5. W przypadku gdy do zidentyfikowania czynników ryzyka dochodzi przez  wolontariusza, praktykanta, inną osobę dorosłą niebędąca pracownikiem należy  poinformować o tym pedagoga szkolnego, który na podstawie  uzyskanych informacji będzie prowadził niezbędne czynności o których mowa  w ust. 3.

§ 6

1. Znajomość symptomów krzywdzenia dziecka i umiejętne ich rozpoznawanie  umożliwia:

1) identyfikowanie dzieci, które są krzywdzone,

2) przerwanie stosowania przemocy wobec dzieci.

2. W przypadku podjęcia przez pracownika Szkoły podejrzenia, że dziecko jest  krzywdzone należy zareagować zgodnie z odpowiednią procedurą interwencji  wskazaną w niniejszej Polityce.

 

 

Rozdział 3

Zasady bezpiecznych relacji w Szkole

§ 7

1. Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez pracowników jest  działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.

2. Pracownik jest obowiązany do utrzymywania profesjonalnej relacji z małoletnim.

 3. Reakcja, komunikat lub działanie pracownika wobec małoletniego są adekwatne  do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych małoletnich.

4. Pracownicy traktują dziecko z szacunkiem oraz uwzględniają jego godność  i potrzeby. 

§ 8

1. Zasady bezpiecznych relacji pracownika z dzieckiem określa załącznik nr 3 do  niniejszej Polityki.

2. Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi określa załącznik nr 4 do niniejszej  Polityki.

§ 9

Pracownicy znają i stosują zasady bezpiecznych relacji pracownik – dziecko i dziecko– dziecko ustalone w Szkole. 

 

Rozdział 4

Zasady bezpiecznej rekrutacji pracowników

§ 10

Rekrutacja pracowników Szkoły odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami,  w szczególności Kartą Nauczyciela, ustawą o pracownikach samorządowych,  Kodeksem pracy.

 

§ 11

Szkoła musi zadbać, aby osoby przez nią zatrudnione (w tym osoby pracujące na podstawie umowy zlecenie oraz wolontariusze/stażyści/praktykanci) posiadały  odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz były dla nich bezpieczne.

§ 12

1. Przed zatrudnieniem nauczyciela pracodawca żąda: 

1) oświadczenia o posiadaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych                                   i korzystaniu z praw publicznych;

2) oświadczenia, że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie karne w sprawie  o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowanie  dyscyplinarne;

3) informacji z Krajowego Rejestru Karnego w celu potwierdzenia niekaralności za  umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; Karta Nauczyciela  nie wskazuje przy tym kiedy informacja ta powinna zostać pozyskana tj. na ile  musi być aktualna. Sam dokument jest ważny na dzień jego sporządzenia  (stwierdza stan na moment jego wydania). Nauczyciel nie musi przedkładać  informacji o niekaralności wyłącznie w przypadku, gdy zostaje ponownie  zatrudniony w tej samej szkole w ciągu 3 miesięcy od dnia rozwiązania albo  wygaśnięcia na podstawie art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela poprzedniego  stosunku pracy (art. 10 ust. 8a Karty Nauczyciela).

2. Dodatkowo, pracodawca sam musi pozyskać informację o niekaralności  dyscyplinarnej nauczyciela, w tym celu przed nawiązaniem stosunku pracy z  nauczycielem, jest obowiązany zasięgnąć informacji z Centralnego Rejestru  Orzeczeń Dyscyplinarnych w trybie określonym w art. 85y ust. 1a Karty  Nauczyciela.

§ 13

W przypadku zatrudnienia osoby niebędącej nauczycielem do prowadzenia zajęć zgodnie z art. 15 Prawa oświatowego, pracodawca jest obowiązany pozyskać  od niej:

1) oświadczenie, że nie toczy się przeciwko niej postępowanie karne w sprawie  o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowanie  dyscyplinarne;

2) informację z Krajowego Rejestru Karnego w celu potwierdzenia niekaralności za  umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe. W przypadku tej osoby  nie ma zastosowania przepis zwalniający z konieczności przedłożenia  zaświadczenia w przypadku ponownego zatrudnienia w tej samej placówce.  Pracodawca wymaga aktualnego zaświadczenia każdorazowo przed nawiązaniem  stosunku pracy.

§ 14

1. Przed zatrudnieniem pracownika na stanowisku niepedagogicznym,  bez względu czy jest to stanowisko pomocnicze i obsługi czy urzędnicze,  pracodawca wymaga oświadczenia                   o posiadaniu pełni zdolności do czynności  prawnych oraz korzystaniu z pełni praw publicznych.

2. Dodatkowo, w przypadku pracowników mających zajmować stanowisko  urzędnicze, w tym kierownicze stanowisko urzędnicze pracodawca pozyskuje:

1) oświadczenie o niekaralności za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia  publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe,

2) oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej, jeżeli taką działalność  prowadzi. Oświadczenie pracownika powinno zawierać zwrot „świadomy  odpowiedzialności karnej na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu karnego za  podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy”. Już zatrudniony pracownik na  stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, jest  obowiązany złożyć takie oświadczenie w terminie 30 dni od dnia podjęcia  działalności gospodarczej lub zmiany jej charakteru. Niedochowanie tego  terminu skutkuje ukaranie karą porządkową upomnienia lub nagany (art. 31  ustawy o pracownikach samorządowych).

3. Ustawa o pracownikach samorządowych, inaczej niż Karta Nauczyciela, nie  nakłada obowiązku przedstawienia informacji z Krajowego Rejestru Karnego przed  nawiązaniem stosunku pracy.

4. Pracodawca ma jednak prawo samodzielnie wystąpić o informację o niekaralności  kandydata do pracy do Krajowego Rejestru Karnego w zakresie niezbędnym dla  zatrudnienia pracownika, co do którego z przepisów ustawy wynika wymóg  niekaralności, korzystania z pełni praw publicznych, a także ustalenia uprawnienia  do zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub  prowadzenia określonej działalności gospodarczej (art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z 24  maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym).

§ 15

1. Przed nawiązaniem stosunku pracy z nauczycielem, osobą niebędącą nauczycielem  do prowadzenia zajęć zgodnie z art. 15 Prawa oświatowego lub  przed dopuszczeniem do wykonywania czynności z małoletnimi w szkole wolontariusza, praktykanta, inną osobę Szkoła jest obowiązana sprawdzić taką  osobę w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – Rejestr  z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa  Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich  poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Rejestr dostępny jest na  stronie: rps.ms.gov.pl. 

2. Także w przypadku pracowników niepedagogicznych konieczny jest obowiązek  zweryfikowania kandydata do pracy w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle  Seksualnym, ale tylko gdy zakres czynności wykonywanych przez pracownika  niepedagogicznego obejmuje zadania wskazane w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 13  maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym  i ochronie małoletnich1(np. w przypadku pomocy nauczyciela, opiekuna dzieci w  trakcie przewozu z i do szkoły).

 3. Informacja zwrotna otrzymana z systemu teleinformatycznego Rejestru Sprawców  Przestępstw na Tle Seksualnym z dostępem ograniczonym powinna zostać  wydrukowana i złożona do części A akt osobowych pracownika lub analogicznej  dokumentacji dotyczącej wolontariusza / praktykanta / osoby pracującej na  podstawie cywilnoprawnej. To samo dotyczy Rejestru osób, w stosunku do których  Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych  przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15,  wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Przy czym w przypadku tego Rejestru  wystarczy wydrukować stronę internetową, na której widnieje komunikat, że dana  osoba nie figuruje w Rejestrze.

4. Aby sprawdzić osobę w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym  SZKOŁA potrzebuje następujących danych kandydata/kandydatki:

1) imię i nazwisko,

2) data urodzenia,

3) pesel,

4) nazwisko rodowe,

5) imię ojca,

6) imię matki.

§ 16

1. Przed nawiązaniem stosunku pracy z nauczycielem, osobą niebędącą nauczycielem do prowadzenia zajęć zgodnie z art. 15 Prawa oświatowego  lub przed dopuszczeniem do wykonywania czynności z małoletnimi w szkole  wolontariusza, praktykanta, inną osobę szkoła:

1) odbiera od osoby informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności  w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, przeciwko wolności seksualnej  i obyczajności, handlu ludźmi, znęcania się), w art. 189a i art. 207 Kodeksu  karnego (handlu ludźmi, znęcania się) oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r.  o przeciwdziałaniu narkomanii,

2) oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych  niż Rzeczypospolita Polska, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej,  za złożenie fałszywego oświadczenia.

3) (tylko gdy mieszkała w innych Państwach w ciągu 20 lat niż Rzeczypospolita  Polska) informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów  działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi  bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje  wydawania informacji dla w/w celów.

2. Osoba posiadająca obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, jest  zobowiązana dodatkowo przedłożyć w szkole informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej  lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru  karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla w/w  celów.

3. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności  nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego,  wówczas osoba składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie  fałszywego oświadczenia oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie  była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające  przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego (przestępstwa  przeciwko życiu i zdrowiu, przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, handlu  ludźmi, znęcania się), w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego (handlu ludźmi,  znęcania się) oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii  oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono iż dopuściła  się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego  z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się  do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania  wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych  z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad  psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych  zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.

4. W treści oświadczeń składanych pod rygorem odpowiedzialności karnej  za złożenie fałszywego oświadczenia składa się oświadczenie składający  oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:  "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego  oświadczenia". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu                                        o odpowiedzialności  karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

 

Rozdział 5

Procedury interwencji oraz osoby odpowiedzialne – zasady ogólne

§ 17

1. Zagrożenie bezpieczeństwa małoletnich może przybierać różne formy,  z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania.

2. Na potrzeby Polityki przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia  bezpieczeństwa dzieci:

1) popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne,  znęcanie się nad dzieckiem, zgwałcenie),

2) doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem,  takiej jak np. kary fizyczne, poniżanie;

3) doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych  z żywieniem, higieną czy zdrowiem);

3. Na potrzeby Polityki wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia,  czy ujawnienia działania na szkodę dziecka przez:

1) pracownika, innej osoby dorosłej (np. wolontariusza, praktykanta)

2) rodziców/opiekunów prawnych i faktycznych

3) inne dziecko

§ 18

W przypadku podjęcia przez pracownika placówki podejrzenia, że dziecko jest  krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej  i przekazania uzyskanej informacji pedagogowi oraz poinformowania wychowawcy  o zdarzeniu. 

§ 19

1. Pedagog we współpracy z wychowawcą wzywa rodzica dziecka, którego  krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje ich o podejrzeniu.

2. Pedagog we współpracy z wychowawcą sporządza plan pomocy dziecku.

3. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

1) podjęcia przez szkołę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa,  w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki;

2) wsparcia, jakie placówka zaoferuje dziecku;

3) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje  taka potrzeba.

§ 20

1. W przypadkach bardziej skomplikowanych (dotyczących wykorzystywania  seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu)  dyrekcja placówki powołuje zespół interwencyjny, w skład którego mogą  wejść: pedagog, wychowawca, dyrektor inni pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka  lub o dziecku (dalej określani jako: zespół interwencyjny).

2. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, spełniający  wymogi określone w § 19 ust. 3 Polityki.

3. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie  zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka  na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom  zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji.  Ze spotkania sporządza się protokół.

§ 21

1. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez pedagoga i wychowawcę opiekunom                            z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.

2. Pedagog informuje rodziców o obowiązku placówki zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd  rodzinny, ośrodek pomocy społecznej bądź przewodniczący zespołu  interdyscyplinarnego – procedura „Niebieskie Karty” – w zależności od  zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej z nim interwencji).

3. Po poinformowaniu rodziców przez pedagoga – zgodnie z paragrafem poprzedzającym – dyrektor lub wyznaczony inny pracownik – wicedyrektor,  pedagog/psycholog szkolny składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do  prokuratury/policji lub wniosek o wgląd               w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej lub przesyła  formularz „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu  interdyscyplinarnego.

4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.

§ 22

W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili rodzice dziecka, a podejrzenie to  nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować rodziców dziecka na piśmie.

§ 23

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi  Załącznik nr 5 do niniejszej Polityki. Kartę załącza się do dokumentacji  prowadzonej przez osobę wyznaczaną do koordynowania stosowania standardów  ochrony małoletnich.

2. Wszyscy pracownicy szkoły i inne osoby, które w związku z wykonywaniem  obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje  z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy,  wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań  interwencyjnych.

 

Rozdział 6

Procedura postępowania w przypadku krzywdzenia małoletniego przez  pracownika szkoły lub inną osobę dorosłą

§ 24

1. W przypadku podjęcia przez pracownika szkoły podejrzenia, że dziecko jest  krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej  i przekazania uzyskanej informacji pedagogowi oraz poinformowania wychowawcy o zdarzeniu, a w przypadku sprawy dotyczącej pracownika szkoły  do dyrektora odpowiedzialnego za monitorowanie realizacji Polityki. Notatka może mieć formę pisemną lub postać elektroniczną. Wzór notatki służbowej zawiera załącznik nr 6 do niniejszej Polityki.

2. Interwencja prowadzona jest przez pedagoga we współpracy  z wychowawcą.

3. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony pedagoga, , wówczas  interwencja prowadzona jest przez dyrektora .

4. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony dyrektora, wówczas działania  interwencyjne opisane w niniejszej procedurze podejmuje osoba, która dostrzegła  krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.

§ 25

W przypadku krzywdzenia dziecka przez pracownika Dyrektor/osoba odpowiedzialna podejmują następujące działania:

1) natychmiastowo odsuwa pracownika od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie  tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy,

2) przeprowadza z poszanowaniem godności i intymności przy udziale  pedagoga rozmowę                 z dzieckiem  i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji  osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego rodzicami.  PEDAGOG stara się ustalić przebieg zdarzenia,  ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia  są spisywane na karcie interwencji (załącznik nr 5).

3) przeprowadza rozmowę z rodzicami dziecka przedstawiając plan pomocy dziecku w szkole, przy udziale pedagoga;

4) przeprowadza rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem, przedstawia  konsekwencje,                    w przypadku nieprzestrzegania Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

5) podejmuje w stosunku do nauczyciela lub pracownika działania dyscyplinujące  wynikające z Karty Nauczyciela (powiadamia Rzecznika dyscyplinarnego  przy Wojewodzie/Kuratorze Oświaty) lub Kodeksu pracy;

6) w przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo dyrektor sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia  przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.  Wzór zawiadomienia znajduje się w Załączniku nr 8 do niniejszej Polityki.

§ 26

W przypadku zgłoszenia przemocy wobec dziecka ze strony osoby dorosłej nie  będącej pracownikiem szkoły, pedagog  we współpracy  z wychowawcą wyjaśniając sprawę podejmują następujące działania:

1) przeprowadza z poszanowaniem godności i intymności rozmowę z dzieckiem  i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji  osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego rodzicami.  Pedagog stara się ustalić przebieg zdarzenia,  ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia  są spisywane na karcie interwencji (załącznik nr 5).

2) opracowuje plan pomocy dziecku,

3) przeprowadza rozmowę z rodzicami dziecka przedstawiając plan pomocy dziecku w szkole;

4) współpracuje z rodzicami przy jego realizacji.

§ 27

1. Plan pomocy dziecku uwzględnia:

1) podjęcia działań przez szkołę w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa,  w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji:  w przypadku podejrzenia przestępstwa zawiadomienie policji lub prokuratury,

2) form wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,

3) propozycji skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku,  jeśli istnieje taka potrzeba.

2. Pedagog monitoruje i relacjonuje dyrektorowi oraz rodzicom  przebieg realizacji planu.

§ 28

1. W przypadkach bardziej skomplikowanych (dotyczących wykorzystywania  seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu)  dyrektor powołuje zespół interwencyjny, w skład którego mogą wejść:  pedagog , wychowawca dziecka, dyrektor inni pracownicy  mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku (dalej określani jako: zespół  interwencyjny).

2. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku spełniający wymogi  określone w §27 Polityki, na podstawie informacji pedagoga  szkolnego oraz innych, uzyskanych przez członków Zespołu.

3. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili rodzice dziecka, powołanie  Zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka na  spotkanie wyjaśniające. Ze spotkania sporządza się protokół.

§ 29

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi  załącznik nr 5 do niniejszej Polityki. Kartę załącza się do dokumentacji  małoletniego.

2. Wszyscy pracownicy placówki i inne osoby, które w związku z wykonywaniem  obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje  z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy,  wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań  interwencyjnych.

§ 30

W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki  uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby  (Policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb  dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację  o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji. 

 

Rozdział 7

Procedura postępowania w przypadku

krzywdzenia małoletniego przez rodzica

§ 31

1. W przypadku podjęcia przez pracownika szkoły podejrzenia, że dziecko jest  krzywdzone przez rodziców, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji pedagogowi oraz  poinformowania wychowawcy o zdarzeniu. Notatka może mieć formę pisemną lub  postać elektroniczną (zał. nr 6)

2. W przypadku gdy zgłaszającym krzywdzenie jest małoletni - pracownik szkoły  przyjmuje informację, zapewniając dyskrecję zgłaszającemu poprzez wysłuchanie  go bez świadków.                  Z rozmowy sporządza notatkę służbową ( zał. nr 6) i informuje o tym pedagoga oraz przekazuje informację wychowawcy o zdarzeniu.

3. Pedagog przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi  osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej  (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka. Starają się ustalić przebieg zdarzenia, ale także  wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane  na karcie interwencji (załącznik nr 5).

§ 32

Jeżeli rodzice są osobami podejrzanymi o stosowanie przemocy, pedagog przeprowadza z nimi rozmowę na temat konsekwencji stosowania przemocy wobec  dziecka oraz o obowiązkach prawnych szkoły: wszczęcie procedury „Niebieskie Karty”  oraz w przypadku popełnienia przestępstwa zgłoszenia sprawy do prokuratury oraz w  przypadku zagrożenia dobra dziecka do sądu rodzinnego. Informują te osoby  o możliwościach podjęcia leczenia i udziale                             w programach dla osób stosujących  przemoc.

§ 33

1. Wychowawca dokonuje diagnozy sytuacji i potrzeb dziecka. Pedagog  w oparciu o diagnozę sporządza we współpracy z wychowawcą plan pomocy dziecku, który uwzględnia sposoby zapewnienia dziecku  bezpieczeństwa oraz opis wsparcia, jakie szkoła może zaoferować dziecku.  Przygotowuje informację o placówkach pomocy dziecku. 

2. W przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza jednorazowej przemocy  fizycznej (np. klapsy, popychanie), przemocy psychicznej (np. poniżanie,  dyskryminacja, ośmieszanie) lub innych niepokojących zachować (np. krzyk,  niestosowne komentarze) przy braku współpracy rodziców lub powtarzających się  przemocy dyrektor składa wniosek do sądu rodzinnego                      o wgląd w sytuacje  dziecka. Wzór wniosku zawiera załącznik nr 7 do niniejszej Polityki.

3. Pedagog szkolny informuje o swoich działaniach dyrektora  szkoły.

4. Pedagog we współpracy z wychowawcą monitorują sytuację dziecka,  udzielają wsparcia                   i organizują pomoc stosownie do jego potrzeb.

§ 34

W przypadku podejrzenia, że rodzic dziecka zaniedbuje jego potrzeby lub rodzina  jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody  ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej), rodzina  stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje  klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), dyrektor informuje właściwy ośrodek  pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie, gdy niespełnianie potrzeb wynika  z sytuacji ubóstwa. Pedagog ma możliwość wszczęcia procedury  Niebieskiej Karty.

§ 35

1. W przypadku podejrzenia, że małoletni doświadcza krzywdzenia z uszczerbkiem  na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub/i zagrożone jest jego życie należy  niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (Policja, pogotowie ratunkowe),  dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu                              i następnie wypełnia kartę interwencji.

2. W przypadku podejrzenia, że małoletni doświadcza krzywdzenia innymi typami  przestępstw niż wskazane w ustępie poprzedzającym dyrektor składa pisemne  zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej  miejscowo policji lub prokuratury. Wzór zawiadomienia znajduje się w Załączniku  nr 8 do niniejszej Polityki.

3. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji instytucji, o których mowa w ustępach  poprzedzających.

 

Rozdział 8

Procedura postępowania w przypadku

 krzywdzenia dziecka przez rówieśników

 § 36

1. W przypadku podjęcia przez pracownika szkoły podejrzenia, że dziecko jest  krzywdzone przez inne dziecko ze szkoły pracownik ma obowiązek  sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji do  wychowawcy klasy. Notatka może mieć formę pisemną lub postać  elektroniczną. (zał. 6)

2. W przypadku, gdy zgłaszającym krzywdzenie jest małoletni, pracownik szkoły  przyjmuje informację, zapewniając dyskrecję zgłaszającemu poprzez wysłuchanie  go bez świadków.                   Z rozmowy sporządza notatkę służbową i informuje  o zaistniałym fakcie wychowawcę.

3. Wychowawca informuje o zdarzeniu pedagoga i w jego obecności  przeprowadza rozmowę wyjaśniającą z osobą poszkodowaną  oraz uczniem/uczniami podejrzanymi o krzywdzenie. 

4. Pedagog we współpracy z wychowawcą opracowuje plan pomocy dziecku. 

5. Pedagog monitoruje sytuację dziecka przy współpracy z wychowawcą                                                           i rodzicami/opiekunami.

§ 37

W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko ze szkoły  (np. na zajęciach) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym  o krzywdzeniem oraz jego rodzicami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym  krzywdzeniu i jego rodzicami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami  mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu  zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka  krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji (załącznik nr 5). Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.

§ 38

1. Wspólnie z rodzicami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań.

2. Z rodzicami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan pomocy dziecku, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł  zagrożenia.

§ 39

W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego  dziecka samo nie jest krzywdzone przez rodziców, innych dorosłych bądź inne dzieci.  W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy przejść do procedury  z Rozdziału 7.

§ 40

W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczęszcza do szkoły należy  porozmawiać                             z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami mającymi  wiedzę o zdarzeniu, a także z rodzicami dziecka krzywdzonego celem ustalenia  przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne  dziecka. Pedagog we współpracy z wychowawcą organizuje spotkanie z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz  o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych  podmiotach lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu  rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie rodziców dziecka  krzywdzącego).

§ 41

Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego  zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo  sąd rodzinny poprzez pisemne zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa  przez nieletniego.

§ 42

Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego  zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą  miejscowo jednostkę prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie o możliwości  popełnienia przestępstwa.

 

Rozdział 9

Zasady ochrony wizerunku dziecka

§ 43

1. Szkoła zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci  zgodnie                              z obowiązującymi przepisami prawa i regulacjami wewnętrznymi.

2. Szkoła uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych,  zapewnia ochronę wizerunku dziecka poprzez: pytanie o pisemną zgodę rodziców na wykorzystanie narzędzi internetowych  do realizacji promocji działalności statutowej szkoły.

3. Jeśli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie,  krajobraz, impreza publiczna, zgoda rodziców/opiekunów prawnych dziecka nie  jest wymagana.

 

Rozdział 11

Zasady dostępu małoletnich do Internetu

oraz ochrony przed szkodliwymi  treściami

§ 44

Szkoła zapewniając dzieciom dostęp do internetu, jest obowiązana podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić  zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju; w szczególności należy zainstalować  i aktualizować oprogramowanie zabezpieczające. 

§ 45

Na terenie szkoły dostęp małoletniego do internetu możliwy jest:

1) pod nadzorem pracownika na zajęciach.

§ 46

1. W przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem pracownika szkoły,  pracownik placówki ma obowiązek informowania małoletnich o zasadach  bezpiecznego korzystania z internetu.

2. Pracownik placówki czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z internetu przez dzieci podczas lekcji.

§ 47

1. Osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo sieci komputerowej w szkole jest nauczyciel informatyki.

2. W miarę możliwości osoba odpowiedzialna za internet przeprowadza z małoletnimi cykliczne szkolenia dotyczące bezpiecznego korzystania z internetu.

§ 48

1. Osoba odpowiedzialna za internet zapewnia, aby sieć internetowa organizacji  szkoły była zabezpieczona przed niebezpiecznymi treściami, instalując  i aktualizując odpowiednie, nowoczesne oprogramowanie.

2. Wymienione w ust. 1 oprogramowanie jest aktualizowane przez wyznaczonego  pracownika w miarę potrzeb, przynajmniej raz w miesiącu.

3. Nauczyciel informatyki przynajmniej raz w miesiącu sprawdza, czy na komputerach ze swobodnym dostępem, podłączonych do internetu nie znajdują się  niebezpieczne treści. W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści,  wyznaczony pracownik stara się ustalić, kto korzystał z komputera w czasie ich  wprowadzenia.

§ 49

1. Informację o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia  niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik przekazuje wychowawcy,  który aranżuje dla dziecka rozmowę z pedagogiem.

2. Wychowawca we współpracy z pedagogiem przeprowadza z dzieckiem,  o którym mowa                w ustępach poprzedzających, rozmowę na temat bezpieczeństwa  w Internecie.

3. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej rozmowy uzyska się informację, że dziecko jest  krzywdzone, podejmuje się działania opisane w rozdziale 5 i kolejnych niniejszej  Polityki.

 

Rozdział 11

Monitoring stosowania Polityki

§ 50

1. Osobą odpowiedzialną za Politykę ochrony małoletnich przed krzywdzeniem jest dyrektor szkoły.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, jest odpowiedzialna za:

1) przygotowanie pracowników szkoły do stosowania standardów ustalonych  w niniejszej Polityce przez zorganizowanie szkoleń wewnętrznych;  pracownicy uczestniczący w szkoleniu potwierdzają fakt uczestnictwa w nim

2) monitorowanie realizacji Polityki,

3) reagowanie na sygnały naruszenia Polityki

4) prowadzenie rejestru zgłoszeń, na podstawie kart interwencji,

5) proponowanie zmian w Polityce.

3. Dyrektor współpracuje w tym zakresie  z pedagogiem.

4. Osoba, o której mowa w ust. 1, przeprowadza wśród pracowników, rodziców,  małoletnich szkoły, raz na 12 miesięcy, ankietę monitorującą poziom realizacji  Polityki. Wzór ankiety stanowi Załącznik nr 10 do niniejszej Polityki.

5. W ankiecie pracownicy, rodzice, małoletnich szkoły mogą proponować zmiany  Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityki w szkole.

6. Osoba, o której mowa w ust. 1, dokonuje opracowania wypełnionych przez  pracowników szkoły ankiet. Sporządza na tej podstawie sprawozdanie  z monitoringu, które następnie przekazuje dyrektorowi

7. Dyrektor wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom,  dzieciom i ich rodzicom nowe brzmienie Polityki

§ 51

1. W ramach monitoringu zasad i praktyk ochrony małoletnich  dyrektor/ pedagog konsultuje się  z rodzicami uczniów podczas spotkań dyrektora z Radą Rodziców, zebrań  klasowych                      z rodzicami, w formie ankiet kierowanych do rodziców, rozmów  pedagoga z rodzicami.

2. W ramach monitoringu stosowania Polityki dyrektor/pedagog konsultują się z dziećmi podczas spotkań  z przedstawicielami Samorządu Uczniowskiego.

 

Rozdział 12

Przepisy końcowe

§ 52

1. Polityka wchodzi w życie z dniem z dniem ogłoszenia.

2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników szkoły, dzieci i ich  rodziców,               w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla  pracowników lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną (na konta  pracowników i rodziców w dzienniku elektronicznym, ewentualnie pocztą służbową e-mail w stosunku do pracowników) oraz poprzez zamieszczenie na stronie  internetowej i wywieszenie w widocznym miejscu w siedzibie na tablicy  ogłoszeniowej, również w wersji skróconej,  przeznaczonej dla małoletnich.

3. Zapisy zawarte w dokumencie Polityki obowiązują wszystkich pracowników  szkoły, w tym wolontariuszy, stażystów, praktykantów, inne osoby mające  kontakt z uczniami szkoły                 a znajomość jej treści potwierdzają własnoręcznym  podpisem.

4. Każdy pracownik ma obowiązek zapoznać się z Polityką i ja stosować. 

 

 

 

 

 

Dyrektor Szkoły 

Julian Paryś

 

 

 

 

Załącznik nr 1

Czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka

 

 

 

 

Załącznik nr 2

Symptomy krzywdzenia dziecka

ZACHOWANIA, KTÓRE MOGĄ BYĆ SYGNAŁEM, ŻE DZIECKO JEST KRZYWDZONE

Na jakie zachowania ZE STRONY DZIECKA warto zwrócić uwagę:

• Wyraźna zmiana w zachowaniu dziecka – wycofanie, zobojętnienie, lub nadmierne pobudzenie, trudność w regulacji emocji, którą trudno wyjaśnić stanem zdrowia czy okolicznościami.

• Dziecko zachowuje się w sposób nieadekwatny do wieku, jest zbyt infantylne lub nadmiernie dojrzałe.

• Wyraźnie inne zachowanie w obecności rodzica/opiekuna, niż w obecności innych osób.

• Dziecko boi się rodzica/opiekuna.

• Długotrwały, silny, niemożliwy do ukojenia płacz.

• Opóźnienie w rozwoju fizycznym lub emocjonalnym.

• Strach przed określonymi osobami, sytuacjami, miejscami i nasilony niepokój.

• Problemy ze snem, koszmary, lęk przed zasypianiem.

• Moczenie, moczenie nocne, zanieczyszczanie kałem.

• Zaburzenia jedzenia, odmowa jedzenia lub nadmierne objadanie się, wymioty.

• Powtarzające się lub przymusowe zachowania seksualne.

• Dziwne lub nieadekwatne do wieku zainteresowanie seksem (np. dziecko jest nadmiernie rozbudzone, dużo mówi o seksie, używa

zbyt dorosłego lub wulgarnego słownictwa, wykazuje znajomość szczegółów związanych z aktywnością seksualną).

• Przejawy zachowań seksualnych u dzieci przed okresem dojrzewania, np. zachowania odtwórcze, w tym kontakt ustno-genitalny

z innym dzieckiem lub lalką, dotykanie lub proszenie o dotykanie okolic narządów płciowych, wkładanie lub próba włożenia przedmiotu,

palca lub penisa do pochwy lub odbytu innego dziecka.

• Niechęć do przebierania się w towarzystwie innych.

• Samookaleczanie się, nadużywanie substancji psychoaktywnych.

 

Załącznik nr 3. Zasady bezpiecznych relacji pracownika z dzieckiem.

  Zasady bezpiecznych relacji pracownicy – małoletni

Jesteś zobowiązany/a do utrzymywania profesjonalnej relacji z małoletnimi i  każdorazowego rozważenia, czy Twoja reakcja, komunikat bądź działanie wobec  dziecka/ucznia są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe  wobec innych małoletnich. 

Działaj w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko  błędnej interpretacji Twojego zachowania

Zachowania POZYTYWNE

1. W komunikacji z małoletnim zachowuj cierpliwości i szacunek.

2. Słuchaj uważnie małoletniego i udzielaj mu odpowiedzi adekwatnych do  wieku i sytuacji.

3. Zapewnij małoletnich, że jeżeli czują się niekomfortowo z jakimś  zachowaniem, sytuacją czy słowami mogą o tym powiedzieć Tobie lub  wskazanej osobie (zgodnie z wew. Procedurami) i mogą oczekiwać  reakcji/pomocy.

4. Doceniaj i szanuj wkład małoletnich w podejmowanie działań i traktu ich równo  (bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność,  status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd).

5. Szanuj prawo małoletniego do poufności, a jeżeli musisz odstąpić od tej  zasady wyjaśnij to (np. aby chronić dziecko, ucznia odstępujesz od zasady  poufności).

6. Podejmując decyzje dotyczące małoletniego poinformuj go o tym i staraj się  brać pod uwagę jego oczekiwania.

7. Unikaj zbędnego ryzyka w pracy z małoletnim – sprawdzaj czy sprzęt  i otoczenie jest bezpieczne.

8. Zachowaj szczególną ostrożność wobec małoletnich, którzy doświadczyli nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania.  Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć  do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów  z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak  stanowczo i pomóc małoletniemu zrozumieć znaczenie osobistych granic.

9. W sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa małoletnich zawsze podejmuj  odpowiednie działania profilaktyczno- wychowawcze.

Zachowania NEGATYWNE

1. Nie wolno Ci nawiązywać z małoletnim jakichkolwiek relacji intymnych lub  seksualnych (seksualne żarty, komentarze, gesty, udostępnianie treści  erotycznych lub pornograficznych, bez względu na formę).

2. Nie wolno Ci kontaktować się z małoletnimi przez prywatne kanały komunikacji i media (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach  społecznościowych). Jeśli zachodzi taka konieczność, należy uzyskać zgodę  rodziców na taką formę kontaktów. 

3. Nie wolno Ci proponować małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w ich obecności.

4. Nie wolno Ci przyjmować pieniędzy ani prezentów od małoletnich, ani ich  rodziców. Nie dotyczy to okazjonalnych podarków związanych ze świętami w  roku szkolnym, np. kwiatów.

5. Nie podejmuj innego niż niezbędny kontakt fizyczny z dzieckiem.

Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być  stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na  potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap  rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. 

Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując  i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny  (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych  intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez małoletniego  lub osoby trzecie.

Zatem można w zależności o wieku, sytuacji, innych czynników wykonywać  czynności pielęgnacyjne, higieniczne, pomagania dziecku w ubieraniu  i rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przewijaniu i w korzystaniu z toalety,  powstrzymanie dziecka od zrobienia sobie lub innym krzywdy.

6. Nie wolno Ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących małoletniego wobec  osób nieuprawnionych, w tym wobec innych małoletnich. Obejmuje to  wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej,  medycznej, opiekuńczej i prawnej.

7. Jeżeli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań,  sytuacji ze strony innych dorosłych lub małoletnich, zawsze poinformuj o tym  dyrektora lub postąp zgodnie z procedurą interwencji opisaną  w Polityce/ Procedurach wewnętrznych.

 

Załącznik nr 4. Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi 

W naszej szkole nie ma zgody na przemoc! Ani fizyczną, ani psychiczną, ani słowną  ani cyberprzemoc!

Każdy z nas rozumie, że różnimy się od siebie

Zachowania POZYTYWNE

1. W komunikacji z kolegami/koleżankami zachowuj szacunek, nie przerywaj  innym, gdy się wypowiadają.

2. Słuchaj innych, gdy mówią.

3. Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań,  jeśli nie naruszają one dobra osobistego innych osób.

4. Pamiętaj, że żarty, które nie bawią drugiej osoby, nie są żartami i taką zabawę  słowną natychmiast przerywaj.

5. Stosuj słowo „NIE”, jeśli dana forma interakcji Ci nie odpowiada.

6. Jeśli pojawi się między Tobą a kolegą/koleżanką, spróbuj go rozwiązać  stosując komunikat JA - przykład 5 kroków:

1) Wycisz się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą  kontrolę, a konflikt się tylko pogorszy.

2) Powiedz co według Ciebie jest problemem, co jest przyczyną nieporozumienia,  czego oczekujesz. (komunikaty JA).

3) Słuchaj co mówi druga osoba, jakie są jej odczucia, czego ona oczekuje  i podsumuj, to co usłyszałeś/usłyszałaś.

4) Upewnij się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie swoich odczuć. 5) Wymyślcie rozwiązanie, które będzie satysfakcjonujące dla Was obojga.

Jeśli nie uda się Nam rozwiązać konfliktu, pamiętamy, że zawsze możemy  zwrócić się o pomoc do wychowawcy lub innej osoby dorosłej.

7. Szanuj przestrzeń intymną swoich kolegów i koleżanek.

8. Jeśli chcesz pożyczyć jakąś rzecz od kolegi/koleżanki, zapytaj.

9. Szanuj prawo innych do prywatności, nie przeglądaj rzeczy, telefonu, tabletu,  komputera innych osób i ich zawartości.

10.Unikaj wchodzenia w sytuacje, które mogą mieć dla Ciebie i innych negatywne  konsekwencje.

Zachowania NEGATYWNE

1. Nie wolno Ci krzyczeć na koleżanki, kolegów, lekceważyć, obrażać,  wyśmiewać, wykluczać z grupy.

2. Nie wolno Ci używać języka nienawiści ani tzw. hejtu.

3. Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w inny sposób naruszać nietykalność  fizyczną koleżanki/kolegi ani używać jakiejkolwiek przemocy fizycznej.

4. Nie wolno Ci nagrywać ani rozpowszechniać wizerunku kolegi/koleżanki.

5. Nie wolno Ci wyrażać negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat  zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.

6. Nie wolno Ci pożyczać rzeczy innych bez ich zgody.

7. Nie wolno Ci zabierać, ukrywać rzeczy innych osób.

8. Nie wolno Ci spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych  substancji ani zachęcać do ich spożycia kolegów/koleżanek.

9. Jeżeli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań,  sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym  wychowawcę lub postąp zgodnie z procedurą interwenci opisaną w Polityce.

Załącznik 5

Karta interwencji                                                        

1) Imię i nazwisko dziecka

…………………………………………………………………………………………………

2) Przyczyna interwencji (forma krzywdzenia) – opis

……………………………………………………………………………….……………………………………………………………………………………………………………….……

3) Osoba zawiadamiająca o podejrzeniu krzywdzenia

………………………………………………………………………..…………………………………………………………….……………………………………………………………….

4) Działania podjęte wobec dziecka (skierowanie do specjalistów, w tym jakich, oraz daty)

…………………………………………………………………………………………….……………………………………………………………………………………………………….

5) Ustalenia planu pomocy (jeśli dotyczy)

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

6) Spotkania z opiekunami dziecka –

Opis, w tym data:

a) …………………………………………………………………

b) …………………………………………….…………..………

7) Interwencja prawna (właściwe zakreślić)

a) zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa,

b) wniosek o wgląd w sytuację dziecka/rodziny,

c) inny rodzaj interwencji. Jaki? (opis)…………………………………………………

8) Dane dotyczące interwencji (nazwa i adres organu, do którego zgłoszono interwencję) i data interwencji

……………………………………………………………………………..………………….…………………………….………………………………………………………………………..

9) Wyniki interwencji: działania organów wymiaru sprawiedliwości, jeśli organizacja

uzyskała informacje o wynikach/działania organizacji/działania rodziców

…………………………………………………………………………………………………………………….…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Załącznik 6

Notatka służbowa

Imię i nazwisko, funkcja…………………………………………………………………………

Data zdarzenia…………………………………………………………………………………...

Osoby uczestniczące w zdarzeniu:

…………………………………………………………………………………………………...

……………………………………………………..….…………………………………………

………………………………………………………………………………………………..….

Opis sytuacji (zdarzenia):

………………………………………………………………………………………………….

…………………………………………………….……………………………………………

………………………………………………………………………………………………….

……….…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………….……………………………………

………………………………………………………………………………………………….

……………….…………………………………………………………………………………

Wnioski, ustalenia:

………………………………………………………………………………………………….

…………………………………………………….……………………………………………

………………………………………………………………………………………………….

……….…………………………………………………………………………………………

Działania, kroki podjęte przez nauczyciela:

………………………………………………………………………………………………….

…………………………………………………….……………………………………………

………………………………………………………………………………………………….

……….…………………………………………………………………………………………

 

 

 

 

 

data i podpis

POLITYKA OCHRONY MAŁOLETNICH PRZED KRZYWDZENIEM

w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II

w Ropczycach

 

 

Rozdział 1

§ 1

1. Celem Polityki Ochrony Małoletnich w Szkole Podstawowej nr 3 im. Jana Pawła II w Ropczycach jest uwrażliwienie wszystkich pracowników szkoły, rodziców i uczniów na to jak ważne jest podejmowanie działań chroniących przed krzywdzeniem.

§ 2

Objaśnienie terminów:

1. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

2. Przez krzywdzenie dziecka powinniście rozumieć zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej lub innego dziecka, które ujemnie wpływa na Wasz rozwój fizyczny lub psychiczny.

 

Rozdział 2

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 3.

1. Wszyscy pracownicy szkoły w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę kiedy Tobie lub innemu dziecku dzieje się krzywda.

§ 4.

1. Wyróżnia się 4 podstawowe formy krzywdzenia:

1) Przemoc fizyczna to między innymi:

● popychanie, szarpanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką, pięścią lub przedmiotami.

2) Przemoc psychiczna to między innymi:

● poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie, wyzywanie, wyśmiewanie,

odtrącanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikty dorosłych, wytykanie z powodu odmienności.

Wykorzystanie seksualne to naruszenie sfery intymnej dziecka, zmuszanie do oglądanie nagich osób, robienie zdjęć lub filmów z udziałem dziecka bez odzieży.

 

3) Zaniedbywanie to:

● niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych dziecka lub nie respektowanie jego podstawowych praw (niedożywienie, ubiór nieadekwatny do pory roku, zaniedbanie higieniczne, pozostawanie na dworze bez opieki w godzinach wieczornych i nocnych, nie dbanie o higienę snu i odpoczynku, nie posyłanie dziecka do szkoły, nie zapewnia dziecku opieki lekarskiej).

§ 5.

Przemocy możecie doświadczyć ze strony innych uczniów, rodziców lub opiekunów, osób trzecich (osób, z którymi miałaś/eś kontakt czy pracowników szkoły).

 

Rozdział 3

§ 6.

 Zasady bezpiecznych relacji w szkole określa Załącznik nr 1 do niniejszych Standardów.

Rozdział 4

Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

§ 7.

1. W przypadku doświadczenia jakiejkolwiek z wyżej wymienionych form krzywdzenia ze strony osób dorosłych lub innych dzieci zawiadom wychowawcę, pedagoga, nauczyciela.

2. Wówczas stosownie do zgłoszonej sytuacji zostanie uruchomiona odpowiednia procedura.

 

Rozdział 5

Zasady ochrony wizerunku dziecka

§ 8

1. Szkoła uznając Twoje prawo do prywatności i ochrony dóbr osobistych zapewnia najwyższe standardy ochrony Twoich danych osobowych oraz Twojego wizerunku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa..

2. Zgodę na publikację Twojego wizerunku wyrażają w formie pisemnej rodzice lub opiekunowie prawni.

Rozdział 6

Zasady dostępu dzieci do internetu

§ 9

1. Szkoła, zapewnia Ci dostęp do Internetu, jednocześnie podejmuje działania zabezpieczające dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla Twojego prawidłowego rozwoju. W szkole zainstalowane jest i aktualizowane oprogramowanie zabezpieczające. Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych stanowią Załącznik nr 2 do niniejszych Standardów.

2. Z Internetu możesz korzystać jedynie pod nadzorem nauczyciela na zajęciach lekcyjnych.

Rozdział 7

Monitoring stosowania Standardów

§ 10.

Raz w na dwa lata dokonywana jest analiza realizacja Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem ,                    w razie potrzeby dyrektor szkoły wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom szkoły, dzieciom i ich opiekunom nowe brzmienie Polityki.

Rozdział 8

Zasady udostępniania Rodzicom i Uczniom Standardów do zapoznania się

z nimi i ich stosowania

§ 11.

1. Dokument „Standardy Ochrony Dzieci/Małoletnich” jest dokumentem szkoły ogólnodostępnym dla pracowników szkoły, uczniów oraz ich opiekunów.

2. Nauczyciele, zapoznają uczniów ze Standardami oraz omawiają je w sposób zrozumiały dla uczniów, niezależnie od ich wieku.

Rozdział 9

Przepisy końcowe

§ 12.

1. Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników szkoły, dzieci i ich rodziców                                        w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla pracowników lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną oraz poprzez zamieszczenie na stronie internetowej i wywieszenie                               w widocznym miejscu na tablicy ogłoszeniowej pedagoga.

3. Standardy ochrony udostępnione są również w wersji skróconej, przeznaczonej dla dzieci.

 

Załącznik nr 1

Zasady bezpiecznych relacji personel – dziecko

Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników szkoły.

Relacje personelu z dziećmi.

1. Działania podejmowane wobec Was powinny być adekwatne do sytuacji, oraz wynikające                                   z zapewnienia Wam bezpieczeństwa.

2. Osobom dorosłym pracującym w szkole nie wolno używać wobec Was wulgarnych słów, ani przemowy wobec Was.

3. Osoba dorosła pracująca w szkole nie może Wam proponować alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w Waszej obecności.

4. Jeśli czujesz się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów osób dorosłych pracujących w szkole, możesz o tym powiedzieć nauczycielowi, wychowawcy, pedagogowi, psychologowi lub dyrektorowi szkoły i możesz oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.

5. Właściwą formą komunikacji nauczyciela z Wami lub Waszymi rodzicami lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe.

 

Zasady bezpiecznych relacji dziecko - dziecko

Traktuj kolegów/koleżanki z należytym szacunkiem.

W naszej szkole nie ma zgody na przemoc!

 Ani fizyczną, ani psychiczną, ani słowną ani cyberprzemoc!

Każdy z nas rozumie, że różnimy się od siebie

 

Zachowania POZYTYWNE

1. W komunikacji z kolegami/koleżankami zachowuj szacunek, nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.

2. Słuchaj innych, gdy mówią.

3. Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, jeśli nie naruszają one dobra osobistego innych osób.

4. Pamiętaj, że żarty, które nie bawią drugiej osoby, nie są żartami i taką zabawę słowną natychmiast przerywaj.

5. Stosuj słowo „NIE”, jeśli dana forma interakcji Ci nie odpowiada.

6. Jeśli pojawi się między Tobą a kolegą/koleżanką, spróbuj go rozwiązać stosując komunikat JA - przykład 5 kroków:

1) Wycisz się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą kontrolę, a konflikt się tylko pogorszy.

2) Powiedz co według Ciebie jest problemem, co jest przyczyną nieporozumienia, czego oczekujesz. (komunikaty JA).

3) Słuchaj co mówi druga osoba, jakie są jej odczucia, czego ona oczekuje i podsumuj, to co usłyszałeś/usłyszałaś.

4) Upewnij się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie swoich odczuć.

5) Wymyślcie rozwiązanie, które będzie satysfakcjonujące dla Was obojga.

Jeśli nie uda się Nam rozwiązać konfliktu, pamiętamy, że zawsze możemy zwrócić się o pomoc do wychowawcy lub innej osoby dorosłej.

7. Szanuj przestrzeń intymną swoich kolegów i koleżanek.

8. Jeśli chcesz pożyczyć jakąś rzecz od kolegi/koleżanki, zapytaj.

9. Szanuj prawo innych do prywatności, nie przeglądaj rzeczy, telefonu, tabletu, komputera innych osób i ich zawartości.

10.Unikaj wchodzenia w sytuacje, które mogą mieć dla Ciebie i innych negatywne konsekwencje.

Zachowania NEGATYWNE

1. Nie wolno Ci krzyczeć na koleżanki, kolegów, lekceważyć, obrażać, wyśmiewać, wykluczać z grupy.

2. Nie wolno Ci używać języka nienawiści ani tzw. hejtu.

3. Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w inny sposób naruszać nietykalność fizyczną koleżanki/kolegi ani używać jakiejkolwiek przemocy fizycznej.

4. Nie wolno Ci nagrywać ani rozpowszechniać wizerunku kolegi/koleżanki.

5. Nie wolno Ci wyrażać negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.

6. Nie wolno Ci pożyczać rzeczy innych bez ich zgody.

7. Nie wolno Ci zabierać, ukrywać rzeczy innych osób.

8. Nie wolno Ci spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji ani zachęcać do ich spożycia kolegów/koleżanek.

9. Jeżeli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań, sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym wychowawcę lub postąp zgodnie z procedurą interwenci opisaną w Polityce.

 

Załącznik nr 2

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów elektronicznych

1. Infrastruktura sieciowa szkoły umożliwia Wam dostęp do internetu w czasie zajęć lekcyjnych.

2. Nauczyciel czuwa nad Waszym bezpieczeństwem podczas korzystania z Internetu w trakcie zajęć. Przekazuje Wam informację o zasadach bezpiecznego korzystania z sieci.

5. W szkole powołana jest funkcja administratora sieci, który odpowiedzialny jest za instalowanie i aktualizowanie programów antywirusowych i zapór sieciowych.

 

PAMIĘTAJ !!!

KAŻDY ma prawo do poszanowania swojej godności

JEŚLI sam/a doznajesz krzywdy lub jesteś świadkiem krzywdzenia innego ucznia to NATYCHMIAST

powiedz o tym komuś dorosłemu: dyrektorowi szkoły wychowawcy nauczycielowi innemu dorosłemu, który jest dostępny na terenie szkoły !!!

 

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111

Całodobowa infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i nauczycieli: 800 080 222

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji: 22 594 91 00

Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna: 22 425 98 48